Van de Frankische wijn richting het Beierse bier.

Update
090617. Loopdag 38: Markelsheim – Creglingen, 24 km
100617. Loopdag 39, Creglingen – Rothenburg ob der Tauber, 25 km
110617. Loopdag 40, Rothenburg ob der Tauber – Schillingsfürst, 15 km

Loopdag 38
De gevoelens zijn enigszins ambivalent. De route was heel gevarieerd, maar er werd ook weer een zwaar beroep gedaan op mijn stijg- en daalspieren en een blaartje op mijn hiel zorgde voor enig ongemak. Maar het weer was prachtig en er was veel te zien.
De dag stond vooral in het teken van de Frankische wijn. In juni zijn er overal wijn feesten en in de dorpen zijn de voorbereidingen in volle gang. Op verschillende plekken heb ik ‘Weinlehrpfade’ gezien. Op borden en schilden wordt informatie gegeven over de lokale wijnen en de geschiedenis daar van. Interessant!
De route leidde mij in en uit het dal van de Tauber waarbij ik vandaag de stadjes Weikersheim (leuk met veel terrasjes en bezoekers, veelal fietsers) en Röttingen (ook leuk, maar vrijwel uitgestorven) passeerde. 
Halfweg (zie foto’s) kwam ik door een omheind wildpark (ehem. Hochwildpark Karlsberg) waar ik onverwacht stuitte op een grote familie wilde zwijnen. Minimaal één beer, een paar zeugen en minstens vijftig biggen. De familie sloeg op de vlucht, maar de beer bleef staan, waarop ik mijn pas toch maar even heb ingehouden. Maar toen de hele familie in veiligheid was, ging de baas er uiteindelijk ook van door. Helaas had ik niet de tegenwoordigheid van geest om een foto met mijn Iphone te maken. 
Uiteindelijk bereikte ik Gasthof Grüne Baum in Creglingen, direct aan mijn route, dus geen extra kilometers. Daar had ik ook echt geen zin meer in. Alleen nog even naar een restaurant in het centrum van Creglingen. Natuurlijk zijn jullie helemaal niet geïnteresseerd in mijn natjes en droogjes, maar niet onvermeld mag blijven dat ik voor een schnitzel met pommes en een bunter salatteller de onwaarschijnlijke prijs betaalde van € 11,20. En de schnitzel was zo groot als een deurmat. De Groningers onder mijn volgers begrijpen wat ik bedoel. Morgen naar Rothenburg ob der Tauber.

Loopdag 39
De waardin was vanmorgen zo spraakzaam dat ik amper aan mijn ontbijt toe kwam. Ze verhaalde van de veranderingen die, ook op het platteland in Duitsland, een enorme impact hebben op het dagelijkse leven. Net als in ons Troelstrapark in Leeuwarden zijn inbraken aan de orde van de dag. Men heeft hier veel last van groepen Roemenen die lokaal worden ‘uitgezet’, de buurt een tijdje onveilig maken en dan weer vertrekken.  Ook hier hangen er al lang geen touwtjes meer uit brievenbussen en mensen zijn argwanend tegen vreemdelingen. 
Kort na het begin van mijn wandeling arriveerde ik bij de Herrgottskirche waar ik een uit hout gesneden retabel (zie foto) van Tilman Riemenschneider heb bewonderd. Nooit van gehoord, maar wereld beroemd in Duitsland. Met in de onmiddellijke nabijheid een vingerhoedmuseum. Je gelooft het niet, er komen busladingen toeristen op af, zo wordt beweerd.
Mijn boekje Fernwanderweg Romantische Strasse 1is inmiddels een aantal jaren oud en er is, voor zo ver ik heb kunnen nagaan, nog geen nieuwe druk verschenen. Het onvermijdelijke gevolg is dat ik van tijd tot tijd met wijzigingen van de route wordt geconfronteerd. Normaal geen probleem wanneer de markering goed is, maar vandaag was de wijziging ingrijpend. Ik kon de markering ook zonder boekje goed volgen, maar ik raakte wel het overzicht kwijt.  Omdat ik geen beeld meer had van de resterende kilometers besloot ik in het plaatsje Tauberscheckenbach over het fietspad Liebliches Taubertal naar Rothenburg te lopen. Vlak voor de stad, bij Detwang, zag ik weer de vertrouwde markeringen van de Romantische Strasse. Gevolg deze dag: 4 km extra. Geen probleem. Het gaat steeds beter en ik kom langzaam maar zeker weer in het vertrouwde ritme.
Vanavond in een Italiaans restaurant zag ik een ouder echtpaar zoeken naar een tafel en ik was net aan een espresso toe. Ik gaf aan dat ik op het punt stond te vertrekken en dat ze wel aan konden schuiven. Er ontspon zich een gesprek. Zij was Zweeds en 50 jaar geleden getrouwd met een Amerikaan die ze op een campus van een Engelse universiteit had ontmoet. Hij was op zijn vijfenzeventigste nog steeds praktiserend predikant. Ze waren waren afkomstig uit Denver en op pad met een koor dat in verschillende kerken in Duitsland optrad. Leuk, zo’n toevallige ontmoeting.
 
Loopdag 40
Deze stad moet voor Japanners wel het hoogtepunt van hun verblijf in Duitsland zijn. Op deze vroege zondagochtend worden ze met busladingen tegelijk over de stad uitgestort. Ze vallen wel op met hun vreemde kledij en hun smart devices met selfie sticks. Ze lopen alleen maar rond. Zelden zie je ze op een terras of in een restaurant.
Rothenburg is overigens een prachtige Middeleeuwse stad maar wel heel erg vercommercialiseerd. Ik heb vanochtend nog wat rond gekeken omdat ik een relatief korte etappe heb. Eigenlijk komt me dat wel uit omdat het volgens de locals, afwijkend van de voorspellingen op allerlei weer sites, vandaag 30 + graden wordt. En ook daar moet ik wel even aan wennen.
In het dorpje Bockenfeld heb ik de Tauber en daarmee ook het wijngebied achter mij gelaten. Je zou kunnen zeggen dat ik me beweeg van de Frankische wijn naar het Beierse bier. Dirndl jurken heb ik trouwens vanaf eergisteren al gezien. De serveersters in de restaurants dragen ze bijna allemaal.
Vandaag liep ik veel door het bos afgewisseld door landerijen rond de dorpen, veelal boeren gemeenschappen. Het bos wordt vooral gebruikt voor bosbouw en de jacht. Er wordt niet gewandeld. In de vele uren die ik de afgelopen dagen door de bossen heb gelopen ben ik geen mens tegengekomen, geen één. Verder valt er niet zo veel over deze dag te melden, ware het niet dat ik op de Frankenhöhe, 500 meter boven de zeespiegel, de waterscheiding tussen de stroomgebieden van de Rijn en de Donau ben gepasseerd. Wordt vervolgd.