Weer in het ritme.

Update
150617. Loopdag 44: Raustetten – Nördlingen, 19 km
160617. Loopdag 45: Nördlingen – Mönchsdeggingen, 22 km
170617. Loopdag 46: Mönchsdeggingen – Donauwörth, 30 km

Loopdag 44
Veel jeuk vannacht en vanochtend zat ik onder de jeukbulten. Waarschijnlijk een erfenis van de eikenprocessierupsen die ik in het bos ben tegengekomen. Het bleek vanochtend bij het ontbijt overigens nogal tegen te vallen met de voorspelde drukte. Buiten mij waren er nog twee andere gasten. Al tijdens het diner was ik ongewild getuige van spanningen tussen de waard en zijn echtgenote, die een extra dimensie kregen toen het echtpaar aanschoof bij de twee andere gasten die kennelijk tot de kring van vertrouwelingen behoorden. Duidelijk werd dat het slecht ging met de zaken, zowel met de boerderij als met het hotel annex (groot)restaurant, met minimaal 250 zitplaatsen. En guess what, de buitenlanders kregen de schuld, eigenlijk van alles wat er niet goed gaat in Duitsland. 
De waard vroeg vanochtend of ik al een overnachting had geboekt in Nördlingen. Er is namelijk een beurs en dan kan het moeilijk worden een overnachtingsadres te vinden. Ik had geen bereik maar met de telefoon van de waard lukte het me de laatste beschikbare kamer in het door mij beoogde Gasthof te boeken. Dat zat dus mee!
Kort na het vertrek uit Raustetten leerde ik dat ‘Gott Wild und Wald erhalt’ (foto). Net nu ik het bos even uit ben, maar toch goed om te weten. Had ik toch een soort metgezel.
Al een paar dagen valt het me op dat in vrijwel ieder dorp een soort boom (foto) is opgetuigd met versierselen en emblemen. Navraag leerde vandaag dat het om de ‘erste mai baum’ gaat. Men viert in de dorpen het bestaan van de vele verenigingen die er hier overal nog zijn en grijpt dit aan voor een maand feest. Iedere gelegenheid wordt benut om in de weekenden en op ‘Feiertage’ het bier rijkelijk te laten vloeien. In de loop van juni verdwijnt de Baum weer, hetgeen overigens niet betekent dat er dan een jaar geen feesten zijn. Integendeel. Men blijft iedere mogelijkheid het hele jaar benutten.
Tegen het eind van de etappe van vandaag werd ik aangeroepen door een vriendelijke heer die me fris water aanbood (foto). Hij vond dat dit wel het minste was dat je in deze hitte voor een Wandersmann kon doen.
Na de moeizame dag gisteren, ging het vandaag goed, al was het opnieuw heel warm. Geen bos, weidse vergezichten in een glooiend landschap afgewisseld door verschillende dorpen. Zo heb ik het graag. Morgen zal ik wel van de radar zijn bij de bioboer.

Loopdag 45
Gisteravond was er voor mijn Gasthof, ter gelegenheid van de Messe, een muzikaal evenement waar de locals aan lange tafels ongebreideld zaten in te nemen. Het was zo’n heerlijke zwoele zomeravond. Het lijkt dan nauwelijks af te koelen. Ik heb een tijdje staan kijken, wat best vermakelijk was, maar ik heb me niet in het feestgedruis gestort. Morgen moet ik weer aan de bak. Nördlingen is overigens bekend van het Nördlinger Ries. Het gaat om een gebied dat ongeveer 15 miljoen jaar geleden is ontstaan door een meteoriet inslag, waardoor een krater is ontstaan met een doorsnee van ongeveer 25 kilometer. Indrukwekkend!
Opnieuw was het een prima loopdag met mooi weer. Er waren ook weer de nodige hoogteverschillen (360 meter op en 320 neer), maar het kon de pret niet drukken. Ook ettelijke kilometers bos niet. Bij één van de beklimmingen passeerde ik de top van de berg Albuch waar in de dertigjarige (1634) oorlog de slag bij Nördlingen plaatsvond. Daarna volgde een ruïne waar ik voor het eerst op handen en voeten moest klimmen om het pad te volgen (foto’s). 
De geboekte kamer bij de bio boer bleek een volledig ingericht appartement voor zes personen te zijn en dat voor de prijs van € 30,00 voor één nacht inclusief een overvloedig ontbijt. En inderdaad mocht ik van Frau Strauss een fiets lenen voor het diner in Mönchsdeggingen. Er was ook een feest in het dorp. Of ik zin had mee te gaan. Ik heb beleefd bedankt. Ik versta geen woord van het locale dialect en ik heb morgen een lange dag voor de boeg.

Loopdag 46
Vanochtend bij het ontbijt ontspon zich een gesprek met de bioboerin over het bio boeren bestaan in Duitsland. Idealen genoeg, maar oh die bureaucratie. Ook bij onze oosterburen worden ze er moedeloos van. Ondernemers willen graag, maar ze worden enorm gehinderd door de achterlopende politici, die steeds maar weer met regels komen waar niemand iets mee kan. Waar heb ik dat meer gehoord …….!
Vandaag ligt er een mooie etappe in het verschiet. Een flinke afstand, veel bos, maar ook interessante hoogtepunten, zoals de Bockberg met een fantastisch uitzicht met helder weer zelfs tot de Alpen (helaas niet toen ik de top passeerde), de Harburg, burcht en stad, volgens mijn routeboekje de grootste burcht ten noorden van de Alpen, en de stad Donauwörth. Daar komt de rivier de Wörnitz, die ik al een paar dagen volg, uit in de Donau. Daarmee bereik ik ook het eindpunt van het eerste deel van de Romantische Strasse. Morgen steek ik de Donau over en gaat het verder met deel 2. Door het dal van de Lech, richting Füssen aan de voet van de Fern pas, met meer dan 800 meter, de hoogst gelegen stad van Beieren. Het was vandaag opnieuw mooi weer, een graadje of 24 met een fris windje erbij. Tot en met vandaag heb ik nog geen drup regen gehad. Dat kun je mazzel noemen. Over een dag of wat meld ik me weer. Wat leuk tenslotte, al die reacties die ik ontvang. Hartelijk dank aan al mijn volgers!