Impressies van Main en Tauber

1 augustus 2013 - Tauberbischofsheim, Duitsland

Update
300713. Loopdag 34, Miltenberg Hasloch, 30 km
310713. Loopdag 35, Hasloch Tauberbischofsheim, 35 werd 25 km
010813. Rustdag 2.

Loopdag 34
Ik was van plan vandaag kilometers te maken en naar Wertheim te lopen. Maar na 30 km ging het licht uit, ca 5 km voor de beoogde bestemming. Ik was moe en zag bij het dorp Hasloch een Imbiss waar ik vroeg of er ergens ook kamers te huur waren. De wat slonzige eigenaresse van de Imbiss smoesde wat met haar man en vertelde met een stralende lach dat zij ook kamers verhuurde en dat haar man ze wel even zou laten zien. Het leven is vol verrassingen, het bleek een complete etage te zijn met zitkamer, twee slaapkamers, keuken en badkamer. Desgevraagd was mevrouw ook bereid een maal voor me te koken, uit de Imbiss natuurlijk. Het werd een bratwurst met pommes en een gurkensalat. Natuurlijk nam ik er ook twee biertjes bij. Voor het geheel betaalde ik € 37,00. En eigenlijk was er helemaal niets mis mee. 
En de route? Doet me aan de Rijn denken, al is de Main veel smaller, het landschap liefelijker en stroomt de rivier veel trager. Maar je ziet ook hier de binnenvaartschepen en de cruiseschepen vol geladen met grijze en kale koppen (voor een impressie zie de foto's).

Loopdag 35
Iemand die me deze morgen zou hebben gezegd dat ik de afstand tussen Hasloch en Tauberbischofsheim in één dag zou overbruggen had ik voor gek verklaard. Maar de omstandigheden waren ideaal. Half bewolkt, fris windje en een prima stemming. In één keer zou ook betekenen dat ik morgen een rustdag zou kunnen nemen c.q. er in ieder geval zou zijn wanneer mijn bezoek zich in de middag al zou aankondigen. 
De eerste 5 kilometer naar Wertheim gingen vlot. In dit stadje is ook een soort Deutsche Eck omdat daar de Tauber in de Main vloeit. Ik heb aan de Marktplatz een cappuccino gedronken met een kuchen (foto) en me bij de Tourist Info laten informeren over de fietsroutes naar Tauberbischofsheim. 
Voor de liefhebbers moet ik trouwens nog iets verduidelijken. Vlak voor Wertheim dook de markering van de E8 (foto) weer op. Ik zou de indruk kunnen hebben gewekt dat de E8 in Obernburg eindigt. Dat is niet het geval, de route loopt verder door Duitsland, uiteindelijk tot dichtbij de Turkse grens. Maar vanaf Obernburg is de route voor zover ik weet nog niet beschreven en is dus ook niet duidelijk welke lokale parallelle markering je moet volgen om verder te gaan. Ik heb hier geen punt van gemaakt omdat ik het na de bossen, heuvels en dalen van het Odenwald wel leuk vond weer een aantal dagen langs rivieren te lopen.
Na Wertheim had ik het gevoel dat de turbo er op ging. Ik besloot door te lopen en boekte telefonisch een kamer in Tauberbischofsheim met de verwachting daar tussen vijf en zes aan te komen. En zo zou het ook zijn gegaan, ware het niet dat de eerste minder plezierige ervaring zich aandiende. Vlak boven Gamburg toen ik een broodje zat te eten viel het me op dat ik vanaf een parallel aan het fietspad lopende weg in de gaten werd gehouden door een louche uitziend type in een oude Audi. Zoiets registreer je onbewust zonder er iets mee te doen. Toen ik weer onderweg was kwam dezelfde Audi me over het fietspad tegemoet, nu met twee louche types erin. Waarschijnlijk jonge mannen uit Oosteuropa. Ik had geluk, er waren juist op dat moment veel fietsers in de buurt. Ze reden door en werden vervolgens door de fietsers uitgescholden omdat ze over het fietspad reden. Even later kwamen ze me weer achterop, maar ik had de super turbo erop gezet, de telefoon klaar om 112 te bellen en had inmiddels bijna Gamburg bereikt. Omdat ik vanuit mijn voorbereiding wist dat daar een station is, heb ik niet geaarzeld en ben op de trein gestapt. De heren zijn me tot het station gevolgd. Ik weet nagenoeg zeker dat ze op mijn spullen uit waren. 
Heb lang geaarzeld om dit te vermelden omdat ik niemand bang wil maken en degenen die me lief zijn natuurlijk ook niet ongerust. Maar anderzijds is het ook goed voor mijn volgers om het hele verhaal te vertellen en te weten dat je altijd goed moet opletten wat er om je heen gebeurt!! 
De waard van het hotel vertelde dat overvallen voor zo ver hem bekend niet voorkomen in deze regio, maar dat wel bekend is dat er een Roemeense bende in de regio opereert die verantwoordelijk wordt gehouden voor allerlei inbraken.

Tot de volgende keer.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

7 Reacties

  1. Dick Beumer / Gorredijk:
    1 augustus 2013
    Wat een avontuur Cees. Er gaan dus letterlijk en figuurlijk vele wegen naar Rome. Tip! In Nepal heb ik vaak een grote oude GSM goed zichtbaar voor mij hangen aan de rugzak. Dit schrikt af.
    Groet en succes verder.
  2. Rosemarie:
    1 augustus 2013
    Wat maak je toch veel mee. Wel even schrikken wat die louche figuren betreft! Een geluk dat er veel andere mensen waren. Ik denk dat alle volgers van je blog en alle lopers naar Rome een gezonde angst hiervoor hebben. De wereld herbergt nu eenmaal foute mensen! Hopen dat het nooit gebeurd! Succes met het volgen van de Romantische Strasse!
  3. Germain en muike:
    1 augustus 2013
    Dit was een minder leuke ervaring.
    Goede tip van de vorige schrijver de god opzichtig dragen.
    Succes verder, zonder dit soort figuren
    Liefs, Muike
  4. Harry meerenga:
    1 augustus 2013
    Beste Cees dat was geen leuke ervaring maar goed gehandeld .van uit je gevoel nare mensen die oostblokkers, maar ervaring rijker . Veel succes met de tocht ,we horen wel weer hoi
  5. Hans Werner:
    2 augustus 2013
    Spannend en gelukkig goed afgelopen! Je geeft de spanning ook goed weer in je bericht. Wellicht een idee voor het volgende project na Rome: een detective?
  6. Ria Spithoven:
    2 augustus 2013
    Dag Cees, geen leuke ervaring, maar snel gehandeld. Ik wens je de komende dagen alleen maar leuke ervaringen en ontmoetingen. Doe rustig aan, want het zal in Duitsland ook wel tropisch warm zijn! Hartelijke groet, Ria.
  7. Jes:
    2 augustus 2013
    Hadie Cees,
    Ik krijg toch van die Lord of the Rings associaties als ik die mooie beschrijvingen van je lees; de queeste door wouden, velden, akkers, langs woeste en kalme rivieren, onverwachte herbergen en ontmoetingen etc. Incl dreigend gevaar zoals ik zojuist las! Hopelijk is dit de eerste en laatste van dit soort ervaringen. Tja, waarom moest oost Europa zo hals over kop bij de EU?
    Hopelijk herkrijg je gauw je gemoedsrust en kun je deze prachtige tocht op de geplande manier vervolgen.
    Hartelijke groet van Jes
    PS heb je jezelf al eens kunnen wegen?